Wiersze

• Bliskość ukochanego
  Johann Wolfgang Goethe
  Gdy słońca blask nad morza lśni głębiną,
  Myślę o tobie, miły.
  Wzywałam cię, gdy księżyc niebem płynął
  I zdroje się srebrzyły.
  
  Widzę cię tam, gdzie skraj dalekiej drogi
  Szarym zasnuty pyłem,
  A nocą gdzieś wędrowiec drży ubogi
  Na ścieżynie zawiłej.
  
  Słyszę twój głoś w szumie spienionej fali
  Bijącej o wybrzeże
  Lub w cichy gaj przychodzę słuchać dali
  W zamierającym szmerze.
  
  I wtedy wiem, że jesteś przy mnie, blisko,
  Choć oddal cię ukryła -
  Przygasa dzień, wnet gwiazdy mi zabłysną
  O, gdybym z tobą była!