Wiersze

• Bliscy i oddaleni
  ks. Jan Twardowski
  Bo widzisz tu są tacy którzy się kochają
  i muszą się spotykać aby się ominąć
  bliscy i oddaleni jakby stali w lustrze
  piszą do siebie listy gorące i zimne rozchodzą się jak w śmiechu porzucone kwiaty
  by nie wiedzieć do końca czemu tak się stało
  są inni co się nawet po ciemku odnajdą
  lecz przejdą obok siebie bo nie śmią się spotkać
  tak czyści i spokojni jakby śnieg się zaczął
  byliby doskonali lecz wad im zabrakło
  
  bliscy boją się być blisko żeby nie być dalej
  niektórzy umierają - to znaczy już wiedzą
  miłości się nie szuka jest albo jej nie ma
  nikt z nas nie jest samotny tylko przez przypadek
  są i tacy co się na zawsze kochają
  i dopiero dlatego nie mogą być razem
  jak bażanty co nigdy nie chodzą parami
  
  można nawet zabłądzić lecz po drugiej stronie
  nasze drogi pocięte schodzą się z powrotem