Życzenia

• Wigilia
  
  Do wigilii czas zasiadać,
  więc potrawy już układa,
  gospodyni w kolejności,
  by wieczerzą móc ugościć.
  
  Stół obrusem białym ściele,
  na nim dania, jest ich wiele,
  a pod obrus świeże siano,
  gdzie świąteczne strawy staną.
  
  Są talerze nie do pary,
  bo tak każe kanon wiary,
  by nakarmić tych tułaczy,
  którym los tu trafić raczy.
  
  Zasiadają wszyscy w koło,
  gwarno robi się, wesoło,
  oczekując aż pojawi,
  pierwsza gwiazda, co czar sprawi.
  
  Pan gospodarz pierwszy wstaje,
  i opłatek bliskim daje,
  śląc życzenia pomyślności,
  i świątecznej wszem radości.
  
  Już zaczyna się biesiada,
  każdy w talerz coś nakłada,
  dań jest dużo, to są znaki,
  by rok przyszły stał jednaki.
  
  Nasyciwszy głód tymczasem,
  ktoś zanucił miękkim basem,
  pastorałkę o stajence,
  i Jezusie, i panience…
  
  Młodzież skromnie, potem śmiało,
  wypełniła chatę całą,
  tworząc chór świątecznych gości,
  w dzień stworzony do radości.
  
  Autor: Grand
  Bożonarodzeniowe