Wiersze

• Polskie ZOO
  Mariusz Parlicki
  Dawno temu w państwie zwierząt
  Zapanował straszny nierząd
  I na państwa strony cztery
  Rozsypały się afery.
   
  Donosiło radio ptasie,
  Że ktoś zrobił skok na kasę
   
  Dzięcioł który działał w KORze
  Pisał, że tak być nie może,
  Bo sam nagrał na papugę
  Moment, gdy mu Lew przysługę
  Oferował za przepiórki.
   
  Lew pociągnąć miał za sznurki,
  Wskutek czego dla dzięcioła
  Miała przypaść dojna krowa.
   
  Lis podawał również fakty,
  Że władza ugrzęzła w matni
  I twierdził, że czas już zmienić
  Nieudolny rząd jeleni.
   
  Oburzyło to szalenie
  Rządzące państwem jelenie
  A prezydent struś tymczasem
  Szybko schował głowę w piasek.
   
  Jakby tego było mało,
  W państwie zwierząt znów zawrzało
  Bowiem powstał przekręt wielki
  W sprawie opłat za grę w pchełki.
   
  Lobbystę starego sępa
  Wysłuchała tępa klępa
  I za jakiś marny ochłap
  Zwolniła z połowy opłat
  Grę, co jak to bywa w bajkach
  Niosła szczerozłote jajka.
   
  Oprócz tego szare szczury
  Miały przeciek z samej góry,
  Że szykuje się zasadzka,
  Żeby złapać mafię gacka.
   
  Przeciek ten, jak uczy życie
  Wprost do gacka prędko wyciekł.
   
  Inny przekręt – wilk wraz z miśkiem
  Mieli dać za jedną szyszkę
  Leki cierpiącym zwierzętom,
  Ale na myśl przyszło krętom
  Że od pszczół, które od wieków
  Trudnią się produkcją leków
  Wezmą miód trzeciego sortu,
  A resztę kasy z resortu
  Wyprowadzą, zaś leczenie
  Powierzą zgłodniałej hienie.
   
  Takich afer było w bród
  Zewsząd się wydzielał smród
  Silny tak, ze powiem trafnie
  Przy nim skunks przepięknie pachnie.
   
  Stary orzeł patrzył na to
  Przecierając skrzydłem oczy
  Widział wiele i był pewny,
  Że nic go już nie zaskoczy.
   
  Zaskoczyło go to jednak,
  A więc westchnął: - dobry Boże
  Czy tu wreszcie będzie lepiej,
  Czy też może... jeszcze gorzej.