Cytaty autorów na literę K - Tadeusz Kotarbiński

Było ich troje: on, ona i skutek.

Chciałbym nic nie robić... Jak to się robi?

Nieśmiertelne są tylko rzeczy martwe.

Niezależny może być tylko ten, od kogo inni są zależni.

Porządek trzeba robić, nieporządek robi się sam.

Filozofia przystosowana do chwili staje się chwilozofią.

Miłość to dwie dusze w jednym ciele, przyjaźń - to jedna dusza w dwóch ciałach.

Rób coś, kochaj coś, nie bądź gałganem.

Muzyka to sztuka cieszenia się i smucenia bez powodu.

Przyjaciele na ogół pomagają żyć i przeszkadzają pracować.

Sen jest to skracanie sobie życia w tym celu, aby je wydłużyć.

Warto istnieć! Żeby poznać świat, kochać kogoś, być czyimś przyjacielem lub po prostu być komuś pomocny.

Droga przez majątek do władzy jest mniej nieuczciwa niż droga przez władzę do majątku.

Przeszłość zachowana w pamięci staje się częścią teraźniejszości.

Lepiej nie mówić nic, niż mówić o niczym.

Księżom zaufaj! Zmów pacierze.
Nawróć się u wieczności progu!
Czy Bóg jest? Nie wiem... Lecz nie wierzę,
By kapłan wiedział coś o Bogu.

Usiłuję pięknie wypowiedzieć to, co mam do powiedzenia, zwłaszcza wtedy, gdy nie mam nic do powiedzenia.

Nie mam na to czasu, żeby tracić czas.

Pieniądze ma się po to, aby ich nie mieć.

Rozum w pełni rozkwita pod strażą wolności,wolność rozkwita pod strażą rozumu

Nudzić się może tylko ten, kto sam jest nudny.

Wiosna - przyszłej jesieni wczesną jest jaskółką,
Jesień - zwiastuje wiosnę - i tak w kółko.
Będąż się tak przeplatać w kołowrocie bytu
Jesienie rozczarowań z wiosnami zachwytu.

W obliczu ogromu zła na świecie, byłoby bluźnierstwem posądzać Boga o istnienie.

Jeśli komuś jest źle, to i z nim jest źle.

Gość ma zwykle więcej czasu niż gospodarz.

Łatwiejsza jest sztuka pamiętania od sztuki zapominania.

Cel pono uświęca środki, ale środki uświęcają cel.

Człowiek wtedy tylko stoi mocno, kiedy stoi na własnych nogach.

Światło, które oślepia, gorsze jest od ciemności.

Starcowi trudno odmłodnieć, zdziecinnieć - łatwo.

Można mieć humor, nie będąc w dobrym humorze.

Trzeba móc, aby musieć.

Bezwład prowadzi do bezwładu, i odwrotnie.

Doskonałości też przyda się umiar.

Dwa półgłówki nie tworzą całej głowy.

Brak ilości (a nie tylko ilość) też przechodzi w jakość.

Brak oporu utrwala przemoc, opór wzmaga jej surowość.

Inteligent jest to pasożyt wytwarzający kulturę.

To, co najlepsze, może dobrem nie być.

Należy starać się o dobro głównie przez walkę ze złem.

1 2 ››