Na tym świecie jest równie wiele nazwisk bez rzeczy, jak rzec bez nazwisk.

Szczęście jest widokiem życia, a próżność jego sprężyną, życie jest ofiarą śmierci, śmierć celem życia.

Czym jest człowiek w tym życiu? - Widzem przybywającym na sztukę w środku sceny, który doświadczywszy rozmaitych wzruszeń, odchodzi nie doczekawszy się jej końca ani pojąwszy jej zawiązania.

Umrzeć jest to skończyć życie, zacząć żyć jest to zacząć umierać.

Życie to zwodzący wekslarz, który nadzieje wymienia na cierpienia.

Istota, którą człowiek najmniej zna, której zawsze dowierza, która go prawie zawsze zdradza, jest to on sam.