Samotność, prawdziwa samotność bez złudzeń, to stan poprzedzający obłęd lub samobójstwo.

Samotność sprawia, że stajemy się bardziej surowi dla siebie samych a łagodniejsi dla innych: i jedno, i drugie czyni nasz charakter lepszym.

Samotność to taka straszna trwoga, ogarnia mnie, przenika mnie.

Samotność – to uczucie, że pod stopami są tylko bezdenne mokradła.

Samotność we dwoje ciąży podwójnie.

Samotność wyzwolonego umysłu jest wielka jak niebo nad Siedmiogrodem. Myśl błądzi w niej jak bydlę w poszukiwaniu cienia albo wodopoju.

Samotność zbytnia i brak zajęcia gubią młodych ludzi.

Samotnym jest tylko ten, kto się nie ma do kogo odezwać, do kogo podejść, przy kim umrzeć.

To ona,
Twoja samotność,
Jej adres ty jeden znasz.
Zostanie z tobą
Do końca.
Jest wszystkim,
Wszystkim co masz.

Wszystko trzeba odkryć samemu i również przejść przez to zupełnie samemu.

z daleka od twoich oczu
przebitych ślepą miłością
łatwiej unieść samotność

Zawsze chcemy nadać jakieś imię naszej samotności.