Im większy odnosisz sukces, tym więcej musisz poświęcić tego, co kiedyś posiadałeś.

Choć życie nigdy nie jest sprawiedliwe, to jednak bywa interesujące.

Są różne rodzaje dumy, ale możliwość spojrzenia wstecz na to, co zrobiłeś i wiesz, że to wciąż jest dobre lub ważne - to coś najlepszego.

Kiedy łaska losu podjeżdża pod twój dom zbyt szybko, może wzbudzić podejrzenie. Wahasz się zanim wsiądziesz.

Nietzsche powiedział, że czasem dochodzimy do momentu, w którym robi się tak źle, że można uczynić tylko jedno z dwojga – śmiać się albo oszaleć. Dzisiaj trzecią możliwością jest taniec.

Gdyby na tym świecie panowała sprawiedliwość, wszyscy dostawalibyśmy o wiele więcej mandatów od policji – za przechodzenie przez ulicę na czerwonym świetle, za zbyt szybką jazdę samochodem, za zaśmiecanie trawników. Żądamy sprawiedliwości tylko wtedy, kiedy nam się opłaca, a zazwyczaj tak nie jest.

Jest zupełnie inny, prawda? W filmie premiera oznacza, że wszystko jest skończone, możesz już tylko usiąść w fotelu i patrzeć. A w teatrze to dopiero początek.

Mój wuj Paolo jest księdzem. Twierdzi, że im sympatyczniejsi my, świeccy, będziemy dla osób duchownych, tym ładniejsze kwatery otrzymamy w niebie.

Wślizgiwali się w swoje nowe drugie skóry, a resztki dnia chowały się, bo ich nie znały.