[...] istnienie to jedyna rzecz, która faktycznie jest nasza [...].

- Nie przywykłam do słuchania uwag na temat mojej urody - powiedziałam i niezbyt wytwornie wpakowałam do ust pokaźną porcję jajecznicy.

Może wszystko, co nas przeraża, jest w swej najgłębszej istocie czymś bezradnym, pragnącym naszej milości.Może wszystkie smoki w naszym życiu są księżniczkami, które czekają, abyśmy choć raz postąpili pięknie i odważnie.

Życie ma sens, który wykracza poza kończącą je błogą śmierć.

Ktoś powiedział, iż ludzie na świecie dzielą się na dwie kategorie: na jednych reagujemy zawołaniem: Och, świetnie!, spotkanie z innymi powoduje krótkie: O, do licha!

Krainie Chichów światło dało oczy, które widziały światła, których nie widział nikt.

Myślisz, że zło nas szuka? Wręcz przeciwnie. Gonimy je, aż nas nie złapie.

Od zewnątrz zachowanie człowieka jest tak wieloznaczne, że wystarczy powiedzieć tylko, jakim się jest, by żyć w ukryciu i pozostać nierozpoznanym.

Śmierć ukochanej osoby okrada nas z niezbędnego wewnętrznego ciepła. Albo może zdmuchuje stały płomień piecyka, wygaszając palnik.

To największy dar, jaki może człowieka spotkać w życiu, kiedy otaczają go ludzie, których kocha.

Zobacz, jak ludzie odnoszą się do siebie. Na każdym kroku pożerają się nawzajem w imię miłości, rodziny albo ojczyzny.

Chcecie wiedzieć, co to jest zło? Zło to spluwa. Zło to palant, który wkłada do niej naboje. Zło to drzewo, które piorun rozszczepił na pół. To nie jest jakaś jedna rzecz. To jest wszystko, co stało się złe. Dziecinny rowerek jest w porządku, ale gdy leży przewrócony w kałuży krwi, to już inna sprawa.

Życie pełne jest sprzeczności, a my uczymy się do końca swoich dni, jak je godzić.

Nie tylko Bóg objawia się w szczegółach, ale my sami tkwimy w nich dość trwale.

Kiedy życie jawi się nam w aspekcie takiej nieograniczoności i kiedy dostajemy się we władanie chwili lub wydarzenia, małe sprawy schodzą na bok.

Tak drobne proustowskie wspomnienie, które łatwo ucieka, a tak bardzo cieszy przypadkiem odnalezione.

Prawdziwa inspiracja nie polega na szczęściu - to geniusz. I tylko geniusze ją osiągają.

Gdybyś potrzebował latać, nauczyłby cię tego. Tak, mógłby to zrobić, gdyby uznał to za niezbędne. Ale większość ludzi nie potrzebuje latać.

Istoty ludzkie nie rozumieją śmierci. Dla nich oznacza ona tylko stratę, coś na zawsze odebranego, nową przestrzeń.

Tak wygląda śmierć: każdy tworzy ją za życia na swój użytek. Dlatego śnimy. Po śmierci wszystkie nasze sny zbierają się w całość i tworzą krainę, świat, do którego wędrujemy po śmierci [...]

Muszę kopać ciemność, aż zbroczy ją światło dnia.

Umarli promieniują. Wciąż nie wiem czemu, ale tak jest. Dużo w tym miłości, ciepła, przyjaźni, same dobre rzeczy, plus to, co mamy - albo raczej - co nas przepełnia - to łagodne światło. Nie można się nie uśmiechnąć, gdy dostrzegasz podobieństwo między sobą a robaczkiem świętojańskim.

Śmierć podobna jest do barmana, który potrafi sporządzić wszystkie, nawet najbardziej egzotyczne drinki, z wyjątkiem podwójnej wódki.

Ostatecznie wszyscy mamy do opowiedzenia tylko jedną historię. A chociaż ją przeżyliśmy, zazwyczaj opuszcza nas odwaga i nie mamy pojęcia, jak ją opowiedzieć.

O naszym postępowaniu decyduje suma jaźni, które w nas żyją. Nie tylko ja tu i teraz. Nie sposób przewidzieć, która z nich zdominuje pozostałe.

Często balansowała na krawędzi czy to lewitacji, czy to utonięcia w zawiłościch życia.

Człowiek istnieje tylko po to, żeby poznawać Boga, a potem wykorzystywać tę wiedzę.

Śmierć jest podobna do złodzieja torebek, kurewsko podobna. Okrada Cię ze wszystkiego, by potem z łaski oddać co nieco, budząc w tobie jednocześnie zdumienie i nadzieję.

Człowiek trochę mniej się boi, kiedy świat — jeszcze przed chwilą normalny — teraz staje na głowie.

Wszyscy są biurokratami. Jedni w garniturach, drudzy w sutannach, ale wszyscy muszą pytać o zdanie swych szefów.

Nie chcemy dobroci, chcemy mercedesa. Któż potrzebuje związku, kiedy może mieć dobrą zabawę, nie czyniąc żadnych zobowiązań. W końcu nawet AIDS jest idealną chorobą konsumentów: bierze się albo ze złego seksu albo ze złych igieł.

Śpijcie z tą sama osobą przez tysiące nocy, a pewne seksualne fosforescencje zetrą się pod dotknięciem znajomych palców.

Rozpoznajesz, że coś jest złe lub niemoralne, natychmiast to odrzucasz i przestajesz o tym myśleć. Proste, praktyczne, oszczędzające czas. Byłoby łatwiej, ale życie woli kolor od czerni i bieli.

Styl jest w pewnym sensie niezdolnością do robienia czegoś inaczej... Twoja konstytucja fizyczna w praktyce determinuje kształt śladów pędzla.

Ręce są cudowne - potrafią robić sztuczki z monetą, potrafią też wygładzić zmarszczki i załamania na ogarniętych melancholią, zmiętych duszach.

Nie mówię, że musimy walczyć o wiele z tych darów, które otrzymałam, ale to, że należałam do wybrańców losu, czyniło mnie tylko bardziej świadomą faktu, jak bardzo należało to doceniać, i jak ważne było chronienie tych skarbów, gdy wokół czaiło się pragnące je zniszczyć zło.

Na nocnym stoliku stała szklanka z wodą. Podniósł ją. – Większość znanych mi kobiet przypomina tę szklankę wody. Ty jesteś morzem.

Tak to już jest, że kobiety złoszczą się, denerwują lub są rozczarowane mężczyznami z tego czy innego powodu. To nieuchronne. Im bardziej cię przedtem kochały, tym większy zawód sprawiasz im na końcu. Dajesz za mało albo za dużo. Zły kolor, zły czas, zły gest. Powiedz komplement, a zbędą cię wzruszeniem ramion lub zimną uwagą typu: „Spostrzegawczy jesteś”.

Życie musi mieć własną geografię. Barwy, góry, różnorodność... Jeżeli nie ma tego, to znaczy, że mieszkasz na księżycu lub pośrodku pustyni; i kiedy przyjrzysz się temu miejscu, przekonasz się, iż tylko najbardziej niesamowite, najbardziej zawzięte jaszczurki oraz owady mogą przetrwać tam, gdzie poza chłodem lub gorącem nie ma nic więcej.

Jak dobrze byłoby zamieszkać w świecie, który nie ma wiele wspólnego z rozumem. Gdzie uczucia są wszystkim, poniżenie jest bardzo prawdopodobne, a tuż za rogiem czai się pustka.