Trzeba śmiać się nie czekając na szczęście, bo gotowiśmy umrzeć nie uśmiechnąwszy się ani razu.

Najtrudniej wyleczyć się z miłości, która przyszła nagle.

Mężczyzna wybucha przeciw kobiecie, która go przestała kochać, i wkrótce się pociesza; kobieta porzucona mniej czyni hałasu, lecz długo jest niepocieszona.

Kiedy się już uczyniło wszystko, aby posiąść kobietę, a skutku to nie odniosło, pozostaje jeszcze jeden środek - a to trzeba zaprzestać zabiegów; wtedy właśnie sama się o ciebie upomni.

Jeśli piękna kobieta chwali urodę innej kobiety - widać ma ładniejsze to, co chwali u tamtej.

Kobieta nieczuła to ta, która już nie kocha, lekkomyślna - ta, która kocha innego, zmienna - ta, która nie wie, czy i kogo kocha, obojętna wreszcie - ta, która nie kocha nikogo.

Wydaje się rzeczą dziwną widzieć w sercu kobiety coś silniejszego i gorętszego nad miłość dla mężczyzny.

Pragniemy być całym szczęściem osoby kochanej, a jeśli to niemożliwe - to całym jej nieszczęściem.

Przestawszy kogoś kochać, kobieta zapomina nawet o tym, co mu z siebie dawała.

Kobieta, która patrzy na jednego tylko mężczyznę albo na jednego tylko nie patrzy - nasuwa to samo podejrzenie.

Kobieta, która już nie kocha, zapomina o wszystkim, co było - nawet o tym, co dała z siebie mężczyźnie.

Dwie osoby nie mogą długo pozostać przyjaciółmi, jeżeli nie potrafią sobie nawzajem przebaczać drobnych przewinień.

Kobiety są bardziej zapamiętałe w miłości aniżeli większość mężczyzn, ale mężczyźni górują nad nimi trwałością przyjaźni.

Mężczyzna ściślej dochowuje tajemnicy cudzej niż własnej - niewiasta czyni wręcz przeciwnie.

Dowodem na istnienie Boga jest dla mnie to, że nie można dowieść jego nieistnienia.

Kobiety leczą się z lenistwa przez próżność lub miłość.

Kobiety są skrajne, znacznie lepsze lub znacznie gorsze od mężczyzn.

Mężczyźnie, który jest próżny i przesadny, wielomówny i w żartach niewybredny, który o sobie prawi z samochwalstwem, a o innych z pogardą, który jest porywczy, nieprzystępny, zuchwały, nieobyczajny i zgoła niecny, ograniczony przy tym i rozwiązły - trzeba tylko rysów ładnych i słusznego wzrostu, by był uwielbiany przez kobiety.

Niektóre kobiety trwają przez całe życie w podwójnym związku, zarówno trudnym do ukrycia, jak i do zerwania. Jednemu brak tylko kontraktu ślubnego, drugiemu - tylko miłości.

Przewrotność kobiet to nam daje z siebie dobrego, że leczy zazdrość.

Hojność polega nie tyle na tym, aby dawać dużo, co na tym, aby dawać w odpowiedniej chwili.

Nic tak nie przypomina przyjaźni jak związki pielęgnowane w interesie miłości.

Młoda osoba nigdy nie kocha tak bardzo, aby interes albo ambicja nie mogły spotęgować jej uczuć.

Większa część niewiast nie ma żadnych zasad - rządzą się sercem, a obyczaje ich należą do tego kogo kochają.

Zdarza się częstokroć, że kobieta ukrywa przed mężczyzną całą namiętność, którą czuje względem niego, wówczas gdy ten udaje przed nią to, czego nie czuje.

Nauka uspokaja, sztuka jest, by denerwować.

Miłostki zabija przesyt, a grzebie zapomnienie.

To wielkie nieszczęście - nie móc być sam.

Mężczyźni rumienią się rzadziej z powodu popełnionych przez siebie przestępstw niż z powodu własnej słabości i próżności.

Czuję, że Bóg istnieje, i nie czuję, że nie ma żadnego. Jak dla mnie to dość.

Bywają kobiety miłujące bardziej pieniądze niż przyjaciół, a kochanków bardziej niż pieniądze.

Kobieta zalotna sądzi, że czas i lata pokrywają zmarszczkami i niszczą twarze tylko innych kobiet.

Niekiedy kobieta nie staje się zalotnicą jedynie dzięki temu jednemu przywiązaniu, które poczytuje za szaleństwo.

Piękna kobieta, która ma cnoty zacnego człowieka, okaże się w obcowaniu najrozkoszniejszą istotą na świecie: uroku dodają jej zalety obojga płci.

Za dużo na męża żona kokietka i dewotka, powinna by niewiasta wybrać jedno z dwojga.

Dopóki satyra albo pamflet krążą w odpisach, ukradkiem, z zastrzeżeniem, aby wróciły ta samą drogą - uchodzą za znakomite, choćby były szczytem miernoty. Dopiero druk jest próbą ogniową.

Elokwencja ma się tak do wzniosłości jak całość do części.

Nie ma szlachetniejszej przesady niż przesadna wdzięczność.

Niewolnik ma jednego pana. Człowiek ambitny ma ich tylu, ilu jest ludzi potrzebnych mu do zrobienia kariery.

Stronniczość doprowadza największych ludzi do pospolitej małości.