Korzystaj z dnia.
jutro jeszcze nie jest dniem

Kto żyje w strachu, nie będzie dla mnie nigdy wolny.

Słuszne jest wybaczyć winy proszącemu o przebaczenie.
Aequum est peccatis veniam poscentem reddere rursus. (łac.)

Nikt nie rodzi się bez wad.

Śmierć kresem ostatnim i wszystkiego.
Mors ultima linea rerum. (łac.)

Pamiętaj o zachowaniu równowagi w trudnych chwilach.

Stój twardo przy swoim i bądź wytrwały.

Odważ się być mądrym.
Sapere aude. (łac.)

Pamiętaj mądrze topić smutki i trudy życia w łagodnym winie.

Sen tłumi miłosne zapały.

Słodko i zaszczytnie jest umrzeć za ojczyznę.
Dulce et decorum est pro patria mori. (łac.)

Jadąc za morze zmieniamy klimat, nie siebie.

Więc łap dzień każdy, a nie wierz ni trochę
w złudnej przyszłości w obietnice płoche.

Nie wszystek umrę.
Non omnis moriar. (łac.)

Nie trzeba tracić nadziei.
Nil desperandum. (łac.)

Poznaj obyczaje przyjaciela, a nie będzie nienawiści.

Prochem jesteśmy i cieniem.
Pulvis et umbra sumus. (łac.)

Kogo szczęście pieściło nadmiernie, tym zmiana wstrząśnie.

Najbardziej genialnemu brak niekiedy natchnienia.

Korzystaj z każdego dnia nie oglądając się na przeszłość.

Używaj życia, jak najmniej ufając przyszłości!

Nie płodzą dzikie orły spokojnych gołębi.

Stanie się to, co się miało stać.

Wzniosłem pomnik trwalszy niż ze spiżu.
Exegi monumentum aere perennius. (łac.)

Złote umiarkowanie.
Aurea mediocritas. (łac.)

Nie ma pełnego, bezwzględnego szczęścia.

Nie ma rzeczy ze wszystkich stron szczęśliwej.

Słusznie nazwałbyś szczęśliwym tego, kto nie posiada wiele.

Spodziewaj się lepszego jutra.

Nie noś drew do lasu.

Nauka umacnia wrodzoną siłę.

Nie pytaj o to, co jutro przyniesie.

Największa jest miłość matki, druga – psa, trzecia – kochanki.

Kobieta sama jest zagadką, a jej rozwiązaniem ciąża.

Rozbiegają się przyjaciele osuszywszy do dna beczki.

Kocioł garnkowi przygania, a sam smoli.

Kara o kulawej nodze.
Pede poena claudo. (łac.)

Od jaja.
Ab ovo. (łac.)

Pogardzam nieoświeconym tłumem i trzymam się z dala.
Odi profanum vulgus et arceo. (łac.)

Połowy dokonał, kto zaczął.
Dimidium facti, qui coepit, habet. (łac.)