Cóż to za przyjaźń, która cofa się przed solidarnością?
Wspomnienia upiększają życie, ale tylko zdolność zapominania czyni je znośnymi.
W szczęściu byłaby urocza: szczęście jest poezją kobiet, jak strój ich barwiczką.
Nienawiść jak miłość - żywi się byle czym.
Serce nasze to skarb, niech kto opróżni od razu, jest zrujnowany.
Kobieta kocha tylko raz w życiu.
Antypatia rodzi się ze starcia charakterów, a nie z walki poglądów.
Egoizm jest trucizną przyjaźni.
Obojętność jest jak lód polarny na biegunach: zabija wszystko.
U mężczyzny wdzięczność za minione rozkosze jest wieczna. Dla was kobiet, mężczyzna, któregoście kochały jest niczym.
Człowiek może iść od niechęci do miłości; ale skoro zaczął od miłości, a doszedł do niechęci, nie powraca już do miłości nigdy.
Miłość jest najbardziej dźwięczną ze wszystkich harmonii.
Aby być szczęśliwym w miłości, trzeba być geniuszem.
Nie częstość lub gwałtowność uderzeń jest siłą, lecz celność.
Sumienie prawdziwej kobiety zawsze ją usprawiedliwia.
Czas to jedyny kapitał ludzi, którzy mają za cały majątek swą inteligencję.
Egoizm żre wszystkie sfery społeczne.
Wielki pisarz jest męczennikiem, który nie umrze.
Pochlebstwo nie płynie nigdy z wielkiej duszy, jest to właściwość dusz małych, które umieją się jeszcze pomniejszyć, aby lepiej wejść w sferę osoby, dokoła której wiszą. Pochlebstwo zawsze jest podszyte interesem.
Intryga wyższa jest od talentu: z niczego robi coś.
Człowiek nie jest ani dobry, ani zły.
Prawdziwe szczęście jest rzeczą wysiłku, odwagi i pracy.
Lżej jest być kochankiem, niż mężem.
Kto chce za wiele dowieść, nie dowodzi niczego.
Człowiek mniej jest nieszczęśliwy, gdy nie jest nieszczęśliwy sam.
Nieświadomość sprawia nieraz to samo co wyrachowanie.
Talent to istota duchowa, która jak wszystkie żywe stworzenia w dziecięctwie skłonna jest do chorób.
Być dziennikarzem - to dzierżyć władzę prokonsula w republice pióra.
Sława upragniona, jest prawie zawsze koronowaną nierządnicą.
Im bardziej świńskie zajęcie, tym więcej trzeba w nim uczciwości.
Małżeństwo jest wiedzą.