Starzy ludzie są niezwykle niebezpieczni. Przyszłość jest im obojętna.

Nasze ideały, jak dawni bogowie, nieustannie domagają się ludzkich ofiar.

Każde pokolenie stwarza wielkich ludzi, z których śmieje się potomność, kiedy dowiaduje się o nich przez przypadek.

Sztuka wypełnia całe życie mężczyzny, o miłości mówią, że wypełnia całe życie kobiety, choć tak nie jest.

Anglia nie może się dzisiaj obejść bez swych Irlandczyków i Szkotów, ponieważ nie może obejść się bez przynajmniej odrobiny zdrowia psychicznego.

Pozbawienie chorego na żołądek obiadu i podanie go osobie, która może ten obiad strawić lepiej, jest posunięciem bardzo logicznym, ale nierozsądnym.

Chloroform wyrządził wielką krzywdę medycynie, teraz każdy może zostać chirurgiem.

Jeżeli nie możesz pozbyć się rodzinnego upiora, to naucz go tańczyć.

Wszystko, co młodzi mogą zrobić dla starych, to ich oburzać i utrzymywać w pogotowiu.

To, co ludzie nazywają dobrocią, trzeba trzymać w ryzach tak dokładnie, jak to, co nazywają niegodziwością.

Traktowanie człowieka jako środka, a nie jako celu, znaczy odmówienie mu prawa do życia.

Skoro nędza jest bez znaczenia, jak długo nędzarz jest zadowolony, w takim razie i zbrodnia jest bez znaczenia, jak długo zbrodniarz jest pozbawiony skrupułów.

Gdyby Kain miał możność odkupienia swej zbrodni, zabiłby z pewnością Adama i Ewę, choćby dla samej rozkoszy drugiego pojednania się z Bogiem.

Być trampem albo milionerem - to bez znaczenia. A co ma znaczenie - to być ubogim krewnym bogacza.

Prawienie komplementów wielkim ludziom wymaga niezwykle subtelnej dyskrecji.

Dużo łatwiej jest napisać dobrą sztukę niż ustanowić dobre prawo.

Niekoniecznie musimy usuwać cudze zbrodnie przy pomocy własnych.

Proch dał piechurowi przewagę nad opancerzonym rycerzem i przyczynił się do obalenia feudalizmu.