Cytaty autorów na literę H - Fryderyk Chrystian Hebbel

Są ludzie, którzy by się cieszyli nawet z końca świata, gdyby go przepowiedzieli.

Można kamień rzucić w powietrze. Przez to jednak nie urosną mu skrzydła.

W ogóle podstawą cierpienia jest trwanie, podstawą radości jest chwila.

Mężczyzna traci albo wszystko, albo nic: po utracie przyjaciela wygasa w nim przyjaźń, po utracie kochanki miłość. U kobiet jest inaczej, w ich bólu i szczęściu jest zawsze dużo kramarstwa.

Lepiej jest być kanciastym Czymś niż okrągłym Niczym.

W chwili gdy miłość wszystko oddaje, bankrutuje.

Wędrówka dusz: złodziej może był niegdyś panem rzeczy, które teraz kradnie.

Wśród największego cierpienia ma się tę rozkosz, że się jest zdolnym do niego.

Ptak i klatka są dla siebie stworzeni. Ale człowiek nie chce klatki mniejszej niż cały świat.

Najszlachetniejsi ludzie zadają sobie najgłębsze rany.

Indywidualność jest raczej drogą niż celem i raczej drogą jedyną niż najlepszą.

Pragniemy być kochani brutto, nie netto.

Człowiek potrafi każde nieszczęście swoje przypisać czyjejś winie.

Jedynym ideałem jest miniona realność przeszłości.

Mały jest, kogo wielki los niszczy; kogo niszczy mały los, ten może być wielki.

Natura powtarza wiecznie w szerszych rozmiarach tę samą myśl: dlatego kropla jest obrazem morza.

Humor jest najhumorystyczniejszy wtedy, gdy usiłuje sam siebie wyjaśnić.

Jest coś przyjemnego w tym, że nie można wylecieć z tego świata.

Zmysłowość jest symboliką pewnych potrzeb duchowych nie dających się zaspokoić.

Litość jest najtańszym uczuciem ludzkim. Świat lituje się nawet nad męczennikami zła.

Wprost nie do wiary, ile rozumu zużywa się w świecie dla udowodnienia głupstw.

Dobroczyńca ma w sobie zawsze coś z wierzyciela.