Cytaty autorów na literę D - Fiodor Dostojewski strona 2

Drobiazgi, drobiazgi są najistotniejsze! Bo nic, tylko drobiazgi zawsze i wszędzie człowieka zgubią.

Zły to znak, gdy przestaje się rozumieć ironię, alegorię, żart.

Bóg to Strach zrodzony z lęku przed śmiercią.

Są granice, których przekroczenie jest niebezpieczne: przekroczywszy je bowiem, wrócić już niepodobna.

A czegóż człowiek nie odda za wolność? Któryż milioner, gdyby mu zaciśnięto gardło pętlą, nie oddałby wszystkich swoich milionów za jeden łyk powietrza?

Oddaj się życiu wprost, nie bój się, ono samo wyniesie cię na brzeg i postawi na nogi.

Realizm ograniczony końcem własnego nosa jest niebezpieczniejszy od najszaleńszej fantazji, jest bowiem ślepy.

Stań się słońcem, a wszyscy cię zobaczą.

Świat trzeba zmieniać, rzecz jednak w tym, że zacząć należy od siebie.

Trzeba w jakiś sposób cierpieć znowu dla naszego przyszłego szczęścia; trzeba okupić je jakąś nową męczarnią. Przez cierpienie wszystko się oczyszcza.

Życie to raj do którego klucze są w naszych rękach.

Najlepsza definicja człowieka: istota, która do wszystkiego się przyzwyczaja.

Tu otwierał się inny, odręby świat, do niczego niepodobny; tu panowały inne, odębne prawa, inne obyczaje, inne nawyki i odruchy; tu trwał martwy za życia dom, a w nim życie jak nigdzie i ludzie niezwykli.

Kłamstwo - to jedyny człowieczy przywilej wobec wszystkich innych organizmów.

Nie możesz być na ziemi sędzią dopóty, dopóki nie będziesz świadom, iż sam nie jesteś bez winy.

Gdyby ludzie mieli nad wszystkim władzę, świat przestałby istnieć.

Chrystus nie był bogiem, który stał się człowiekiem, był człowiekiem, który stał się bogiem.

W gruncie rzeczy to, że drugiego zamkniesz w domu wariatów, nic nie mówi o twoim rozumie.

Przyjąć cierpienie i odkupić się przez nie.

Ale kobieta rozumna a kobieta zazdrosna - to dwie rzeczy różne, i w tym cała bieda.

Czyż idąc na cierpienie, tym samym na wpół nie zmywasz swojej zbrodni?

Pan jest jak wszyscy, to znaczy jak bardzo wielu innych, ale nie należy być jak wszyscy.

Nic tak nie kusi człowieka jak wolność sumienia, ale nic też nie jest dlań tak bolesne.

Najmniej nieprawdopodobna jest prawda. Żeby uczynić prawdę prawdopodobniejszą, trzeba dodać do niej trochę kłamstwa.

Uczciwy człowiek po to żyje, aby mieć wrogów.

Pięść nigdy nie jest argumentem.

Plotka jest zawsze smakowita.

Mój Boże! Cała chwila rozkoszy! Czyż to mało choćby na całe życie człowiecze?

Szeroki jest człowiek, zbyt szeroki. Ja bym zwęził.

Adwokat - wynajęte sumienie.

Nie grzech być biednym, grzech być bogatym i krzywdzić innych.

Uczciwy człowiek nie powinnien się niczego obawiać.

Kto twierdzi, iż kocha w ogóle całą ludzkość, kocha prawie zawsze tylko siebie.

Prawdziwa sztuka jest zawsze współczesna.

Jeżeli Boga nie ma, to wszystko wolno.

On, który pragnie ujrzeć Boga żywego twarzą w twarz, nie powinien Go szukać na pustym firmamencie swego umysłu, ale w ludzkiej miłości.

Potrzebne są siły, siły; bez sił nic człowiek nie wskóra; siłę zaś zdobywa się również siłą...

'Nie cuda bowiem skłaniają realistę do wiary. Prawdziwy realista, który nie wierzy, zawsze znajdzie w sobie moc i zdolność przeczenia cudom i choćby nawet stanął przed niewątpliwym faktem, raczej nie dałby wiary własnym zmysłom, niżby miał uznać możliwość cudu.'

Byle człowiek był szlachetny, całą zaś resztę można zdobyć talentem, wiedzą, rozsądkiem, geniuszem.

Kto jest bardzo mądry, ten nigdy nie będzie człowiekiem interesu.

‹‹ 1 2 3 ››