Szczęście kobiety jest czymś najbardziej ludzkim: jest miłością!

Cynizm to serce ze znakiem ujemnym.

Szczęście leży na ulicy. Wystarczy schylić się, aby je podnieść.
Tylko najprostsze rzeczy nie przynoszą rozczarowania. A jeśli chodzi o szczęście, warto się bardzo nisko schylić.

Dla mężczyzn palenie jest potrzebą, u kobiet to kokieteria.

Nie pytaj o konsekwencje, gdy chcesz coś zrobić, bo nigdy tego nie dokończysz.

Lepiej jest umrzeć, kiedy człowiek chce żyć, niż umierać wtedy, kiedy człowiek chce już tylko umrzeć.

W krytycznej chwili dbaj o wygodę, oto stare przysłowie żołnierskie.

Romantycy nie mogą być towarzystwem dla kobiety, tylko jej orszakiem.

Ileż niedoli mogą zawierać takie dwie plamki - tak małe, że można je zakryć kciukiem - oczy ludzkie.

Pieśń porywa mnie w dal, wyzwala wszystko, staję nagle bezradny i zagubiony i dziwie się, że nie rozpadam się na kawałki albo nie wzlatuję jak balon w wieczorne niebo.

Nie mogę sobie dać rady. Ciągnie mnie. Tak jakby mnie coś omijało. Chwytam, muszę mieć – i znowu nic. I znów sięgam po coś nowego. Wiem z góry, że skończy się tak samo, ale nie mogę się opanować. Chwyta mnie, rzuca w coś, wypełnia mnie na chwilę i znów odrzuca, i pozostawia pustą jak głód, i znów powraca.

Trzeba zaczynać od najskromniejszego szczęścia. Wówczas przychodzi częściej.

W życiu zwycięża tylko głupi; mądry widzi przed sobą zbyt wiele trudności i traci pewność siebie zanim zacznie działać.

Życie wydaje się kochać paradoksy - kiedy człowiek sądzi, że jest zupełnie bezpieczny, wtedy jest zawsze śmieszny i w każdej chwili grozi mu wypadek - ale kiedy wie, że jest stracony, życie zasypuje go prezentami. Nie trzeba wcale o to zabiegać - chodzi za człowiekiem jak pies.

Kobieta, której inny pożąda, nawet gdy jest to lubieżny trumniarz, staje się natychmiast cenniejsza.

Czego nie można dostać, wydaje się zawsze lepsze niż to, co się ma. Na tym polega romantyka i idiotyzm ludzkiego życia.

Żal drąży duszę gruntowniej niż kwas solny.

W życiu najbardziej warto dążyć do tego, by móc wybrać moment własnej śmierci, choćby po to, żeby nie mogła zatłuc człowieka jak szczura ani zgasić go czy udusić, kiedy nie jest gotowy.

W miłości nie ma czego wybaczać.

Przed kobietami nie trzeba się tłumaczyć, trzeba działać.

Filarami ludzkiego społeczeństwa są: chciwość, strach i przekupność.

Cóż wymaga mniej pożywki, niż nadzieja?

Dobra pamięć jest podstawą przyjaźni i zgubą miłości.

Takt jest milczącym układem, mającym na celu przymykanie oczu na cudze wady zamiast podkreślania ich.

Ludzie chorzy są bardzo często sympatyczniejsi od zdrowych bufonów, którym nawet w mózgu wyrastają bicepsy zamiast nerwów.

Kościół to jedyna dyktatura, jaka od dwóch tysięcy lat nie została obalona.

Jeżeli ktoś się poświęca, niech się potem nie dziwi, że do niego strzelają.

Charakter człowieka poznaje się dopiero wtedy, gdy staje się on przełożonym.

Miłość nie zna wartościowania.

Hiena zawsze pozostanie hieną. Człowiek jest o wiele bardziej skomplikowany.

Miłość, która zaprawdę rzadko występuje w życiu w stanie czystym, po śmierci jaśnieje na wszystkie strony i jest najczęstszym z uczuć.

Każde odniesione zwycięstwo oznacza jedno zwycięstwo mniej. Jedno zwycięstwo mniej do odniesienia.

Przyjrzyjmy się naszym poplątanym, rozproszonym instynktom. Uważamy, że to rozum.

Biednym jest się dopiero wtedy, kiedy już się niczego więcej nie chce.

W gruncie rzeczy słowa nie mają żadnego znaczenia. Pokrywa się nimi brak wzajemnych uczuć.

Kto potrafi tu coś zrozumieć, gdy widzi tych cichych ludzi o dziecięcych twarzach, o brodach apostołów! Każdy podoficer jest większym wrogiem rekrutowi, każdy nauczyciel uczniowi, niż my im, a oni nam. A przecież wypuścić ich na wolność – będziemy się znowu nawzajem tępili.

Czym jest urlop? Zachwianiem, które wszystko później pogarsza.

Najlepszym środkiem przeciw prawu jest bezczelność.

Uczciwy idealista dąży do forsy. Pieniądze to wytłoczona w monecie wolność. A wolność to życie.

Moralność jest wynalazkiem człowieka, a nie konsekwencją życia.