Cytaty - Człowiek strona 7

Człowiek silny jest dobry, tylko słaby jest zły.

Człowiek słucha mózgiem, a nie uszami.

Człowiek śmieje się z miłości tak długo, póki ta go nie dosięgnie.

Człowiek spędza życie praktycznie w dwóch miejscach: w łóżku i w butach.

Człowiek sprawdza się w pożyciu z drugimi i w konflikcie z nimi. Nigdy tylko w pożyciu albo tylko w konflikcie.

Człowiek sprawiedliwy to ten, który kieruje się prawdą i miłością. Bo im więcej jest w człowieku prawdy i miłości, tym więcej i sprawiedliwości.

Człowiek staje się ateistą, gdy poczuje się lepszy od Boga.

Człowiek staje się człowiekiem przez inteligencję, ale jest człowiekiem tylko przez serce.

Człowiek staje się moralny z chwilą, gdy staje się nieszczęśliwy.

Człowiek stoczył się do roli zwierzęcia domowego, dlatego jest tak zepsuty.

Człowiek stworzony jest na to, by szukać prawdy, a nie by ją posiadać.

Człowiek stworzony jest do szczęścia! Cierpienie trzeba zwalczać i niszczyć jak tyfus i ospę.

Człowiek świadomy swojego szczęścia i swej słabości staje się zabobonny, ucieka się do modlitwy itp.

Człowiek ten posiadał tyle rozumu, że nie nadawał się już prawie do niczego.

Człowiek tęskni za tym, czego nie ma, gubi to, czego szukał i szuka to co zgubił.

Człowiek - to brzmi dumnie.

Człowiek to efemeryda budząca się na chwilę do życia.

Człowiek to istota, która przeczucia zmienia w rzeczywistość.

Człowiek to istota, której łatwo zaszkodzić, a trudno pomóc.

Człowiek to metafora.

Człowiek to nie matematyka. Nic się w nim ze sobą nie zgadza. Dodasz dwie liczby,wyjdzie ci wynik ujemny. I na odwrót. Szukaj. Naucz się szukać. Książki nie dają odpowiedzi, nawet te najmądrzejsze, ale pomagają stawiać pytania. Wykrzycz je sama sobie, nawet gdybyś nigdy nie miała znaleźć odpowiedzi. Pytania są niezmienne,odpowiedzi często się zmieniają.

Człowiek to rozumny, jednak na to, by rozumnie postępować - sam rozum nie wystarcza.

Człowiek to rzeczownik, a rzeczownikiem rządzą przypadki.

[...] człowiek to zawsze więcej niż człowiek i zawsze mniej niż człowiek [...].

Człowiek to zwierzę pożądające rozrywki...

Człowiek traci grunt pod nogami, kiedy traci ochotę do śmiechu.

Człowiek trochę mniej się boi, kiedy świat — jeszcze przed chwilą normalny — teraz staje na głowie.

Człowiek tylko z samym sobą jest w zupełnej harmonii.

Człowiek uczciwie może mówić tylko o sobie.

Człowiek uczy się do końca życia. Musi sobie tylko zdawać sprawę z potrzeby nauki. I solidności.

Człowiek uczy się przez całe życie, z wyjątkiem lat szkolnych.

Człowiek uczyni wiele, by go lubiano, i uczyni wszystko, by mu zazdroszczono.

Człowiek ujawnia swoją osobowość w sposobie traktowania innych.

Człowiek umiera, nim zdąży się narodzić.

Człowiek w innych ludziach to właśnie jest dusza ludzka.

Człowiek, w którego ludzie wierzą, jest potęgą; podwójną ma moc, jeżeli sam w siebie wierzy.

Człowiek w młodości zachowuje się tak, jak od niego oczekują, a potem nagle zmieniają zasady.

Człowiek w moim wieku mniej sam siebie akceptuje i właściwie to bardziej jest skłonny sprzedawać swoje wytwory wyobraźni, a twarz chować w cieniu pod chmurą kapelusza.

Człowiek w pełni nie może się odnaleźć inaczej, jak tylko przez bezinteresowny dar z siebie samego.

Człowiek walczy by przetrwać, a nie po to, by się poddać.

‹‹ 1 2 4 5 6 7 8 9 10 11 12 ››