Człowiek dziś jest, jutro go nie ma.
Człowiek godzi się na to, iż może być złym, ale nikt nie godzi się być śmiesznym.
Człowiek - gospodarzem Ziemi!
Człowiek istnieje tylko po to, żeby poznawać Boga, a potem wykorzystywać tę wiedzę.
Człowiek istota nieznana.
Człowiek - istota rozumna, która z niewiadomych przyczyn rzadko to okazuje.
Człowiek jest jak ćma: na oślep rwie się do ognia, choć go boli i choć się w nim spali. Robi to jednak dopóty [...] dopóki nie oprzytomnieje. I tym różni się od ćmy.
Człowiek jest awanturnikiem, więc musi skończyć źle.
Człowiek jest bardzo nieuczciwy wobec swego boga: jemu nie wolno grzeszyć.
Człowiek jest biedny nie dlatego, że nie ma pieniędzy, ale dlatego, że nie pracuje.
Człowiek jest całością, chyba że bliźni postanowią inaczej.
Człowiek jest celem samym w sobie.
Człowiek jest coś wart, gdy zaczyna walkę z samym sobą.
Człowiek jest czymś w rodzaju British Museum ułomności i upośledzeń.
Człowiek jest do tego stopnia egoistyczny, że stojąc nad grobem przyjaciela, potrafi płakać nad sobą z powodu jego utraty.
Człowiek jest dosłownie rozdarty na dwoje: zdaje sobie sprawę z własnej wyjątkowości, majestatycznie góruje nad resztą przyrody, a jednak na koniec wraca tam, pod ziemię, gdzie ślepy, niemy gnije i znika na wieki.
Człowiek jest dowodem boskości zwierzęcia.
Człowiek jest i będzie zawsze w swoim najgłębszym
jestestwie poszukujący.
Tęsknota za utraconym rajem jest wpisana w jego serce.
Ludzie szukają przez całe swoje życie, na wielu,
Często okrężnych drogach, bezdrożach i manowcach.
Szukają jakiegoś zbawczego portu, stołu z chlebem
i winem, serca i życzliwej dłoni.
Cichej obecności kogoś, która trwa
Nawet wtedy, gdy zamilkną słowa.
Człowiek jest istotą agresywną - z wyjątkiem niektórych gryzoni żaden inny kręgowiec nie zabija z taką konsekwencją i upodobaniem osobników swojego gatunku.
Człowiek jest jak morze: ma swoje przypływy i odpływy.
Człowiek jest jak ta czapla: ma nogi w błocie, a radości niewiele.
Człowiek jest jak trzcina – najsłabsza rzecz w naturze, ale to trzcina myśląca.
Człowiek jest jedynym stworzeniem, które konsumuje, niczego nie produkując.
Człowiek jest jedynym zwierzęciem, które czerwieni się i ma ku temu powody.
Człowiek jest kowalem swojego losu.
Człowiek jest kowalem własnego szczęścia. Pewno dlatego tak często znajdujemy się między młotem a kowadłem.
Człowiek jest lepszy aniżeli jego własne czyny.
Człowiek jest liną rozpiętą między zwierzęciem a nadczłowiekiem. Liną nad przepaścią.
Człowiek jest miarą wszechrzeczy.
Człowiek jest modelem świata.
Człowiek jest modelem wszechświata [...], a życie ucieka mu, dając złudę cieszenia się dobrami, zdobywanymi w największej męce.
Człowiek jest mostem, a nie celem.
Człowiek jest na ogół więcej wytrzymały na niekorzystne warunki środowiskowe niż zwierzęta, niemniej zbytnie zagęszczenie może wpłynąć na jego zdrowie psychiczne i fizyczne.
Człowiek jest najgłębiej uzależniony od swego odbicia w duszy drugiego, chociażby ta dusza była kretyniczna.
Człowiek jest najlepszym drapieżnikiem.
Człowiek jest niedoskonały i radzi sobie z tym doskonale.
Człowiek jest niepowtarzalny nawet wtedy, gdy się powtarza.
Człowiek jest niestały jak ptak.
Człowiek jest niestety często na czele tego, co ma już za sobą.
Człowiek jest obecny tylko wtedy, gdy inni to zauważają.