Cytaty autorów na literę D - Arthur Conan Doyle

Są takie drzewa, [...] które rosną normalnie tylko do pewnej wysokości, a potem niespodziewanie puszczają dzikie pędy. Często to można zaobserwować u ludzi.

[...] podczas gdy każdy z osobna człowiek stanowi zagadkę nie do rozwiązania, to w skupisku staje się matematycznym pewnikiem.

[...] najlepszym dowodem prawdziwej wielkości człowieka jest przeświadczenie o własnej małości.

Zazdrość o łączące dwoje ludzi porozumienie duchowe może być równie gwałtowna jak zazdrość o zbliżenie fizyczne.

[...] patrzył [...] na poły z przerażeniem, na poły z nadzieją, jak ktoś, kto nie wie, czy jest u progu szczęścia czy katastrofy.

Większość ludzi ma jakiś kącik w duszy, do którego innym wzbrania dostępu.

Zwyczajem kobiet o anielskim sercu potrafiła tak długo zachować spokojną twarz w obliczu nieszczęścia, jak długo zachodziła potrzeba podtrzymywania na duchu kogoś słabszego.

Po śniadaniu nawet najmniejsza kłótnia wpływa ujemnie na samopoczucie.

Mogę wykryć fakty, ale nie potrafię ich zmienić.

Kobiety mają swoje wewnętrzne, tajemnicze życie i mogą popełniać czyny absolutnie niezrozumiałe dla mężczyzn.

Klejnoty są ulubioną przynętą diabła.

Nie rozstrzygnięty problem może interesować naukowca, ale znudzi zwykłego czytelnika.

Wyeliminuj wszystkie inne możliwości, a to, co ci zostanie, będzie prawdą.

[...] najlepszym wypoczynkiem jest zmiana rodzaju pracy.

Praca jest najlepszym lekarstwem na smutek [...].

[...] przejawem głupoty raczej niż odwagi jest lekceważenie niebezpieczeństwa, kiedy wisi ci ono nad głową.

Nawet tak prosta czynność jak gotowanie jajek wymaga skupienia i uświadomienia sobie roli, jaką w życiu odgrywa czynnik czasu [...].

[...] każdy mężczyzna żachnie się na postawione mu bez ogródek pytanie o stosunki łączące go z kobietą... zwłaszcza gdy w grę wchodzi głębsze uczucie.

Człowiek umiejący doskonale rozumować [...] powinien, mając do dyspozycji jeden, zasadniczy dla wszystkich aspektów sprawy fakt, umieć wysnuć z niego nie tylko cały łańcuch przyczyn, które do niego doprowadziły, ale także skutków, które z niego wypłyną.

Kto się bawi ogniem, poparzy sobie palce.

Nigdy [...] nie można odgadnąć, jak postąpi pojedyncza osoba, natomiast dokładnie da się przewidzieć, co zrobi pewna określona grupa ludzi.

[...] człowiek powinien meblować tę maleńką przestrzeń swojej mózgownicy tylko tym, co może mu się naprawdę przydać, a całą resztę może złożyć w zakamarkach swej biblioteki, dokąd zawsze będzie mógł sięgnąć.

Tych, którzy spodziewają się znaleźć rozwiązanie problemu we własnym umyśle, a nie dzięki studiowaniu faktów, może spotkać przykre rozczarowanie.

Pamiętajmy o logice. Tam, gdzie jej brak, należy doszukiwać się podstępu.

W zbrodni popełnionej z premedytacją zaciera się ślady również z premedytacją.

Nie pamiętam, abym czuł się kiedyś zmęczony pracą, choć bezczynność bardzo mnie wyczerpuje.

[...] każdy cenny klejnot przyciąga do siebie zbrodnię.

Lepiej nie mówić im za wiele [...]. Nigdy nie należy całkowicie ufać kobietom, nawet najbliższym.

[...] dwadzieścia siedem. Uroczy wiek, gdy młodość traci już swoją pewność siebie i trochę uspokaja się pod wpływem doświadczenia.

Indywidualności się różnią, ale procenty pozostają niezmienne.

Jacyż mali się czujemy, i my, i nasze marne ambicyjki oraz dążenia, wobec żywiołowych sił Natury!

Po pana wyjściu chodził i chodził po pokoju, aż się zmęczyłam słuchaniem jego kroków. [...] Odważyłam się wspomnieć coś o środku uspokajającym, ale odwrócił się i spojrzał na mnie takim wzrokiem, że sama nie wiem, jak się znalazłam za drzwiami.

Zbrodnia jest banałem, całe nasze życie jest banałem i nic innego nie rządzi światem jak banał.