Cytaty autorów na literę K - Aleksander Kumor

Anielska cierpliwość wymaga diabelskiej siły.

Po każdym spojrzeniu w niebo zostaje w oczach nieco błękitu.

Po niektórych salwach śmiechu pozostali ranni.

Nieustanne alarmy usypiają.

Talenty, które zbyt długo w nas drzemią, ogarnia w końcu chorobliwa śpiączka.

Pierwszą miłość przeżywamy najczęściej kilka razy.

Nie licz na nieobliczalnych.

Przykazanie 7b: nie kradnij czasu!

Nawet gdy tracisz głowę nie trać twarzy.

Miłość własna nie powszednieje.

Zbyt wysokie koturny zamieniają się w szczudła.

Życie jest pomyślane sprytniej od kryminału: nie pozwala zajrzeć na ostatnią stronę.

Pagórki ciała kobiecego zasłoniły nie jednemu drogę na szczyty.

Człowiek jest niedoskonały i radzi sobie z tym doskonale.

Człowiek jest niepowtarzalny nawet wtedy, gdy się powtarza.

Debiutuje się do samej śmierci, a i śmierć jest też debiutem.

Pełne prawdy trzeba niekiedy wypowiadać półgębkiem.

Skorych na każde zawołanie przywołuje się często gwizdaniem.

Najwięcej jest tych chorób, których się najbardziej obawiamy.

Chełpliwość skłoniła niejednego do wyznania grzechu.

Młodość zawsze źle się kończy: kończy się.

Nawet do bezprawia ludzie chcą sobie zapewnić prawo.

Pokutą staje się niekiedy konieczność dalszego grzeszenia.

Literaturze nie są potrzebni wielcy pisarze, ale wielkie dzieła.